Σε περιπτώσεις αστάθειας της σπονδυλικής στήλης, όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις ασταθών καταγμάτων ή σπονδυλολίσθησης, συχνά απαιτείται η σταθεροποίηση των σπονδύλων αυτών. Η σπονδυλοδεσία γίνεται με την εισαγωγή κοχλιών τιτανίου καθώς και ειδικών κλωβών όπου απαιτέιται και έχει ως αποτέλεσμα την συμπαγή ένωση δύο ή περισσοτέρων σπονδύλων.
Οι σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές επιτρέπουν την τοποθέτηση των υλικών της σπονδυλοδεσίας μέσα από μικρές τομές του 1 εκ. Με τον τρόπο αυτό, ο τραυματισμός των παρασπονδυλικών μυών είναι ελάχιστος, με αποτέλεσμα να επισπεύδεται η ομαλή κινητοποίηση του ασθενούς μετεγχειρητικά, να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα μόλυνσης των χειρουργικών τραυμάτων, η απώλεια αίματος να είναι ελάχιστη και η επάνοδος του ασθενούς στις δραστηριότητες του να είναι ταχύτατη.
Η παραμονή στην κλινική είναι συνήθως 3-5 μέρες και ο ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες περίπου στις 4-6 εβδομάδες μετά το χειρουργείο.